IX Festiwal Polskiej Muzyki Kameralnej
Premiera: 27 listopada 2016, Dom Technika NOT w Warszawie
w ramach IX Festiwalu Polskiej Muzyki Kameralnej
wykonawcy:
Bogumiła Dziel-Wawrowska – sopran oraz zespół Camerata Vistula w składzie:
Andrzej Gębski, Wojciech Proniewicz – skrzypce
Grzegorz Chmielewski – altówka
Andrzej Wróbel – wiolonczela,
Radosław Nur – kontrabas
Robert Nalewajka – flet,
Artur Pachlewski – klarnet
Julia Łopuszyńska – harfa,
Zygmunt Noskowski, kompozytor, pedagog, dyrygent i publicysta; ur. 2 maja 1846, Warszawa; zm. 23 lipca 1909, Warszawa. Kształcił się początkowo u Jana Hornziela (skrzypce), następnie w latach 1964-67 w Instytucie Muzycznym w Warszawie u Apolinarego Kątskiego (skrzypce), Stanisława Moniuszki (harmonia) i Franciszka Ciaffeiego (śpiew). W latach 1872-75 kontynuował naukę u Fryderyka Kiela (kompozycja) i Richarda Wüersta (instrumentacja) w Berlinie, dokąd wyjechał dzięki uzyskaniu stypendium Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Od 1867 grał w Orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie, występując jako śpiewak i pianista oraz uczył w Instytucie dla Ociemniałych. W 1870 został sprawozdawcą muzycznym w „Kurierze Warszawskim”. Prowadził żywą działalność w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W listopadzie 1875 Towarzystwo zorganizowało jego koncert kompozytorski. W latach 1876-80 był dyrektorem Towarzystwa Śpiewaczego „Bodan” w Konstancji, w latach 1881-1902 – dyrektorem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, organizatorem i dyrygentem koncertów. W 1886 objął klasę kompozycji w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Oprócz pracy twórczej i pedagogicznej działał jako dyrygent opery i drugi dyrygent Filharmonii Warszawskiej. W 1903-04 wygłosił w Warszawie cykl 12 odczytów o muzyce, często zabierał głos w prasie w związku z aktualnymi wydarzeniami muzycznymi, współpracował z pismami: „Gazeta Polska” (1871), „Świat” (1888), „Wiek” (1899), „Kurier Warszawski” (1870, 1890, 1904), „Echo Muzyczne” (1879, 1888, 1891, 1892, 1903-04), „Głos” (1900-01), „Kurier Poranny” (1901), „Tygodnik Ilustrowany” (1900). Obdarzony wybitnym zmysłem pedagogicznym, wykształcił w ciągu 20 lat całe pokolenie kompozytorów polskich. Do uczniów jego należeli m.in.: Henryk Melcer, Ludomir Michał Rogowski, Piotr Rytel, Apolinary Szeluto, Wacław Lachman, Stanisław Nawrot, Witold Frieman, Grzegorz Fitelberg, Mieczysław Karłowicz, Karol Szymanowski, Ludomir Różycki.
Zygmunt Noskowski z zaciekawieniem śledził rozwój muzyki nowszej i przyswajał nowe zdobycze techniki i stylu muzycznego. Żywy temperament nie pozwolił mu ograniczyć się tylko do jednej formy muzycznej, próbowal swoich sił we wszystkich dziedzinach twórczości. Pisał z niezwykłą łatwością. Jego kompozycje często wykonywano na koncertach kompozytorskich w Warszawie (1883-1900), Krakowie i Lwowie. Niektóre z nich stanowią do dziś stałą pozycję repertuarową.
Nota z serwisu Polskiego Centrum Informacji Muzycznej (polmic.pl) – link do źródła
